این موسیقیدان درباره سازهای خود گفت: اولین سازی که در اختیار موزه قرار می دهم یکی از بهترین نمونه های ساز عود به نام نریمان است که در سال 1334 تولید شده و من بهترین آثارم را با آن اجرا کرده ام.

وی همچنین تصریح کرد: دومین ساز شامل یک بربط می شود که توسط استاد قنبری مهر در سه یا چهار سال قبل ساخته شده و این استاد چند ساز انگشت شمار از این نوع بربط بیشتر تولید نکرده است. ساز سوم نیز شامل یک بربط با سرپنجه جدید می شود که برای سهولت در کوک، از طراحی نوینی در آن بکار رفته است. این ساز را استاد ابراهیم قنبری مهر در سال 1384 به درخواست خود من شروع به ساخت کرد که کار تکمیل آن امسال به پایان رسیده است.

بهروزی نیا درباره دلیل واگذاری سازهای خود به صورت امانی به موزه موسیقی گفت: من سال ها پیش یکی از سازهایم را که ساخته استاد قنبری مهر بود به موزه لندن واگذار کردم و هم اکنون این ساز در بخش سازهای موزه لندن نگهداری می شود. زمانی که از افتتاح موزه موسیقی در ایران خبردار شدم بسیار این موضوع برای خوشحال کننده و هیجان انگیز بود. از این رو تصمیم گرفتم همین کار را با اهداء سازهایم به موزه موسیقی کشورم انجام دهم.

این عضو گروه دستان در ادامه افزود: از آنجا که ساز برای یک نوازنده مانند فرزند اوست و هر کسی در مورد مکانی که فرزندش قرار است آنجا اسکان پیدا کند حساسیت دارد من نیز ابتدا این سازها را به صورت امانی در اختیار موزه موسیقی قرار می دهم و اگر این اطمینان قلبی در مورد امنیت آنها به وجود بیاید قطعا روزی آنها را به همین موزه موسیقی اهدا خواهم کرد.

این نوازنده بربط همچنین تاکید کرد: یکی از عواملی که باعث شد من به پس سال ها به ایران بیایم و از صمیم قلب خواستار همکاری با موزه موسیقی شوم این بود که نام آقای مرادخانی را در راس این مجموعه دیدم و از آنجا که سال ها است من با زحمات و تلاش های وی برای خدمت به فرهنگ و هنر این مملکت به خصوص در زمینه موسیقی آگاهی دارم احساس کردم که باید به این شکل از فعالیت های آقای مرادخانی در حد توانم حمایت کنم.