درباره هنرمند

لس آنجلس تایمز حسین بهروزی نیا را این گونه توصیف می کند:

او موسیقی دانی تماشایی

حسین بهروزی نیا متولد 21 خرداد ماه 1341 در تهران است. او با  روح و قلبی برای موسیقی متولد شد. از سن 9 سالگی وارد هنرستان موسیقی ایران شد جایی که ریشه های عشق او به موسیقی جان گرفت.

زیر نظر رضا وهدانی نواختن تار را آغاز نمود و نزد منصور نریمان نواختن عود را فرا گرفت و ردیف موسیقی ایران را نزد محمد رضا لطفی آموخت.

شکوفایی استعداد بهروزی نیا به سرعت نمایان شد تا جایی که به عنوان یک مرد جوان 17 ساله از او  دعوت شد که در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران به  کار و تدریس بپردازد.

موقعیت ها و پیشرفت ها به سرعت دنبال هم آمدند و از او درخواست شد که مسوولیت تولید  و آموزش آ ن مرکز را بپذیرد.

او همواره در جهت آموزش بربت  و تربیت  هنرجویان همت گمارده

بیان زندگی نامه او فقط شامل تحصیلات هنر موسیقی نیست بلکه او سفرهای زیادی در سراسر اروپا،آسیا،شمال آمریکا،داشته است و کنسرت های زیادی را برگزار نموده همچنین با گروه ها و ارکستر های برجسته ی ایرانی مانند ارکستر مضرابی ایران، گروه عارف، گروه مولانا همکاری داشته و از سال 1992  به عنوان ی نوازنده ی بربت با گروه دستان همکاری مستمر داشته است.

در طی این سال ها با تعدادی از خوانندگان برجسته از جمله محمد رضا شجریان، شهرام ناظری، علیرضا افتخاری،  سالار عقیلی ، همایون شجریان ، پریسا، سیما بینا همکاری نموده و آثاری به یاد ماندنی به جای گذاشته.

بهروزی نیا آثاری را برای ساز بربت ضبط و به صورت آلبوم موسیقی منتشر نموده که عبارتند از: بربت،کوهستان،یادستان،وجد،سه نوازی دستان،از سنگ تا الماس، نغمه ای زیر خاکستر.

همچنین امتیاز نوازندگی، آهنگسازی وتکنواز ی را   در آلبوم های بامداد،بوی نوروز،افق مهر،سرو سیمین،سفر به دیگر سو،ساز نو آواز نو،حنایی،شب سکوت کویر،شوریده، گل بهشت،قیژک کولی،خورشید آرزو،  شهر آشنایی ، سعدی نامه، به نام گل سرخ، نغمه ی زیر خاکستر و…. بر عهده داشته است.

او در سال 2003 از وزیر فرهنگ نشان ( اولین مرتبه ی هنرها ) را بالاترین احترام ها دریافت نمود .

شایان ذکر است که حسین بهروزی نیا بعد از قرن ها با همکاری استاد ابراهیم قنبری مهر ساز بربت را دوباره احیا نمود و وارد جامعهِ موسیقی ایران کرد و اولین نوازنده ی این ساز در این دوران محسوب می شود.

استاد حسین بهروزی نیا با همسر مهربان و دو فرزند خود در شمال ونکور، بریتیش کلمبیا زتدگی می کند.

جامعه ی فرهنگی و هنری بهروزی نیا را به عنوان یک شخصیت پیشتاز در حفظ موسیقی دستگاهی ایران در نظر می گیرد.